بسم الله الرحمن الرحیم
ضرورت حفظ شئون روحانیت
“فلولا نفر من کل فرقة منهم طائفة لیتفقهوا فی الدین…” (توبه، ۱۲۲)
حضور محترم مدیر حوزه های علمیه آیت الله اعرافی و دیگر مسئولین حوزه های علمیه دامت برکاتهم
سلام علیکم
بی تردید رسالت روحانیت همواره به پیروی از پیام آیه فوق، تفقه در دین و آگاهی دادن مردم به انذار و هدایت به وظایف دینی و اخلاقی و سیاسی و اجتماعی جهت رشد و تکامل انسانی است، و همین آیه از ابتدا تشکیل دهنده نظام روحانیت بوده و تا امروز با پرورش راویان بزرگ که شالوده حوزه های علمیه را مثل زراره ها و محمد بن مسلم ها بنیان گذاشتند چون عالمان و محدثان و فقیهان مثل صدوق ها و طوسی ها و کلینی ها تا عصر حاضر چون میرزای شیرازی و آخوند خراسانی و خویی و امام خمینی و علامه طباطبایی و صدها فقیه و مفسر و فیلسوف را تحویل جامعه داده که نه تنها با علم و قلم و بیان خود به حوزه ها اعتبار بخشیدند بلکه جامعه اسلامی را به قله معرفت و فضیلت و عدالت خواهی هدایت کردند، و دنیا و تاریخ را مبهوت رفتار عالمانه و مدبرانه خود نمودند.
ولی متاسفانه در طول سالهای اخیر بر خلاف تاکیدات امام خمینی، روحانیت آن طور که شاید و باید نتوانسته به رسالت خود عمل کند و کم کم بسیاری از مردم حتی متدینین از ما فاصله گرفتند و ضربه شدیدی بر پیکر این شجره طیبه دینی و اجتماعی وارد شد و سال ها طول خواهد کشید که با تغییر رفتار و گفتار مسئولانه ما، شاید جبران شود.
از جمله آن چه باعث شد این نامه را به حضرت عالی بنویسم، این که مع الاسف در این دو سه ساله اخیر بعضی افراد ساده لوح که لباس روحانیت به تن دارند در گوشه و کنار و گاهی با پخش فیلم های مشمئز کننده و تمسخر آمیز با صداهای ناهنجار و تقلید رفتارهای غیرمتعارف، به انگیزه نزدیکی با مردم و شادی در اجتماع، فیلم های آن ها در فضای مجازی دست به دست می شود و سبب تنفر مردم شده است.
با تاسف بیشتر سیمای جمهوری اسلامی هم گاهی مروج این برنامه های سخیف می شود که هرگز انتظار نمی رود، و جدیدترین آن، پخش چهره دو روحانی در برنامه “حسینیه معلی” که همنوایی با برخی مداحان و در حضور چند هزار دختر نه ساله به مناسبت جشن تکلیف، برنامه اجرا می کردند و رفتارهایی را به نمایش می گذاردند که انسان را به یاد کمدین ها می اندازد و برای سرگرمی بیشتر دختران و خنداندن آن ها شعارهای غیر متناسب و مسخره سر می دادند. متاسفانه مجریان برنامه به جای جلوگیری از این سبک سری ها با تشویق کردن و دست تکان دادن و خندیدن، رفتار سخیف آن دو ملبس به لباس روحانیت را تایید می کردند!
بدون آن که اظهار نظری راجع به چنین اجتماعات و هزینه های گزاف ـ که از بیت المال است ـ کنم، آیا این گونه رفتارها از این افراد، با رسالت اصلی روحانیت و آیه مبارکه فوق، سازگار است؟!
آیا احتمال نمی دهید که پشت این صحنه ها دست های نابکاری برای ضربه زدن بیشتر به حیثیت روحانیت وجود داشته باشد که افراد غافل و ناآگاه را وسیله قرار داده اند؟!
این آقایان روحانی اگرچه به این انگیزه که ارزش های دینی را در قالب شادی ارائه دهند، ولی باید توجه داشته باشند که اجرای برنامه شاد، غیر از سبک سری و لودگی است. ما بسیار بزرگان و گویندگان داشته و داریم که در هنگام اجرای برنامه های دینی با الفاظی متین و شوخی، حق مطلب را بیان می کنند و هیچ گاه سوژه ای برای تمسخر دیگران نمی شوند.
به راستی آیا سیمای جمهوری اسلامی جرات می کند دو نفر را با لباس سپاهی یا ارتشی در نقش کمدین به نمایش بگذارد؟ پس چرا در لباس روحانیت را واهمه ندارد؟
در پایان، لازم به ذکر است شما بزرگواران که عهده دار حوزه های علمیه هستید، به این گونه رفتارهای موهن اعتراض کنید و مانع این گونه اعمال سخیف شوید و اگر به علت مشاغل فراوان فرصت رسیدگی و رصد کردن این امور را ندارید، از افرادی که در حوزه کم هم نیستند و فارغ البال و امین و آگاه هستند را تعیین کنید تا به این گونه مسائل رسیدگی نمایند و به سمع شما برسانند تا با اقدام شما حضرات بیش از این به حیثیت روحانیت لطمه وارد نشود.و ما علی الرسول الا البلاغ.
و السلام علیکم و رحمت الله
حوزه علمیه قم
سید اصغر ناظم زاده قمی
۹ اسفند ۱۴۰۲