پیام مشفقانه و دلسوزانه آیت الله سید اصغر ناظم زاده قمی
به: نوجوانان، جوانان، زنان و مردان ایران، سران سه قوه، نیروهای نظامی و انتظامی و امنیتی
و درخواست خیرخواهانه از رهبر انقلاب آیت الله خامنه‌ای
بسم الله النافذ البصیر
ملت شریف و بزرگ ایران
پس از سلام و تبریک میلاد پیامبر رحمت و ایام مبارک هفته وحدت؛ به عرض می رسانم:
عهد پیشین روحانیت ایران با امام خمینی که منجر به پیمان بستن مردم با ایشان شد و موجب اوج گیری و پیروزی انقلاب اسلامی در بهمن ۱۳۵۷ گردید بر دو پایه اساسی استوار بود:
یکی احیای حقوق فردی و اجتماعی آحاد ملت، دوم زدودن قوانین تبعیض آمیز و مستبدانه رژیم گذشته.
این دو مهم در همه ادوار نهضت و انقلاب مورد تاکید و تکرار همه مردم و نخبگان بود و در آستانه پیروزی انقلاب در سخنان امام خمینی در پاریس و ایران مورد جمع بندی و تایید قرار گرفت و سپس در شعار بنیادین “استقلال، آزادی و جمهوری اسلامی” تبلور یافت و تبدیل به خواسته عمومی ملت شریف ایران شد.
طبیعی است چنین خواسته به حقی که در همه پرسی قانون اساسی مورد تایید اکثر قریب به اتفاق ملت ایران قرار گرفت، با دشمنی بعضی بدخواهان قرار گیرد و هر روز برای جمهوری نوپای اسلامی شورش، دردسر، تجزیه طلبی و جنگ داخلی برپا کردند، و به دنبال آن جنگ تحمیلی توسط صدام حسین تحت حمایت همه قدرت های همسو، بلوک غرب و شرق، خصوصا حاکمیت شوروی به خاطر چپ گرایی صدام، بر ایران اسلامی تحمیل کردند. همچنین اشتباهات و تندروی های بعضی ازنیروهای انقلاب سبب خصومت بلوک غرب و آمریکا گردید. بدین سان انقلاب نوپای شما ملت عزیز ایران را با بحران ها و گرفتاری های سنگین مواجه نمودند و در طول هشت سال، باعث به شهادت رسیدن و مجروح شدن صدها هزار نفر و به اسارت درآمدن ده ها هزار جوان برومند و مخلص شد و سرمایه های هنگفتی را که می توانست ایران را به گلستانی تبدیل کند به هدر دادند.
این توضیح کوتاه را جهت آگاهی جوانان و نوجوانان که در آن عصر نبودند و یا کودک بودند عرض کردم تا آنان را با اهداف و انگیزه های انقلاب و موانع آن آشنا کنم و به نقاط قوت و ضعف و عقب افتادگی کشور و موانع شکوفایی مورد نظر و آرزوهای مردم را بازگو کنم. اما پس از جنگ و بعد از رحلت امام خمینی تا امروز را شاهد قوت و ضعف ها بوده و هستید و لذا از بازگوی آن خود داری می کنم.
ملت شریف ایران
اینجانب عمر زیادی را سپری کرده ام و شصت سال است در حوزه علمیه مشغول بوده و حوادث گوناگونی را از اول انقلاب و بعد از آن تجربه کرده ام. از همان آغاز پیروزی انقلاب، نمایندگی رهبر فقید انقلاب و مسئولیت های دیگر را داشتم و در خدمت اسلام و ملت بودم و پس از چند سال که کارها به سامان رسیده بود به حوزه علمیه و درس و پژوهش و تالیف بازگشتم و ضمنا به کارهای عام المنفعه و کمک به محرومان همت گماشتم، ولی امروز برای پاسداری از خون شهیدان و تلاش بزرگانی که جان خود را برای به ثمر رسیدن و بقای انقلاب از دست دادند و نیز برای جلوگیری از هرج و مرج و خونریزی به ناحق، چه از مردم و چه نیروی های انتظامی و امنیتی، احساس وظیفه شرعی و قانونی کرده و با شما ملت عزیز و مسئولان محترم خاضعانه و مشفقانه نکته هایی را به عرض می رسانم.
الف : با جوانان و نوجوانان
سخنم با جوانان و نوجوانان عزیز، که همگی دختران و پسران ما هستید و امروز برای به دست آوردن زندگی حداقلی در مشکلات قرار گرفته اید، این است که:
اولا: هرگز نا امید و مایوس نشوید، این کشور و منابع آن، متعلق به شما و همه ملت ایران است، با صبر و استقامت و تلاش پی گیر در جهت آبادانی این مرز و بوم بکوشید و با تلاش تحصیلی و مهارت آموزی و خودسازی و عمق بخشیدن به آگاهی های اجتماعی و سیاسی و با توکل بر خداوند، راه تعالی خود و مردم را هموار سازید. از نا امیدی دل برکنید و به طلوع صبح امید، دلگرم باشید.
ثانیا: در بحث ها و تحلیل های سیاسی و نیز شعارهای اعتراضی، گذشته مردم و میهن خود را زیر سوال نبرید. شما نبودید که ببینید این مردم در نیم قرن اخیر برای رسیدن به آزادی و استقلال و پیشرفت، تلاش های فراوانی کردند، شهدای عزیزی را در دفاع از این کشور تقدیم کرده اند. و با جان فشانی های مثال زدنی از انقلاب اسلامی و ارزش های آن دفاع کردند.
ثالثا: نگذارید در این اعتراضات، افرادی دست به تخریب اموال عمومی و خصوصی بزنند.
رابعا: به توصیه های خیرخواهان و معلمان و پدران و مادران خود در جهت حفظ اخلاق و رعایت حریم ارزشهای ملی و اسلامی، گوش فرا دهید و از تندروی بپرهیزید، در هر کاری تعادل و میانه روی مطلوب است. اگر پیشنهادهایی دارید به مسئولان ارائه دهید، چون اخیرا رئیس محترم قوه قضائیه اعلام کرده است که حاضر به شنیدن حرف های معترضان هستند و حتی اگر اشتباهی صورت گرفته جبران خواهند کرد.
خامسا: در شعارهای خود به “روحانیت” (آخوند) توهین نکنید.
این طبقه در طول تاریخ سنگربان دین و تشیع و حافظان تمامیت کشور بوده اند. عموم روحانیت همچون آحاد ملت در تنگدستی و زیر خط فقر زندگی می کنند. آن طوری که من با مراجع و برخی بزرگان حوزه، مراوداتی دارم، هممواره شما را فرزندان خود می دانند و به شما علاقه مندند و سختی ها و تنگناهای مردم را می فهمند، و در بسیاری از موارد تذکرات و انتقادات خود را کتبا و شفاها به مسئولین امر گوشزد نموده اند. اگر هم گاهی سکوت می کنند، علامت رضایت از وضع موجود نیست. البته می پذیرم که بعضی از روحانیان با عملکرد ناصواب خود، موجب بدبینی شده اند، ولی رفتارهای این اقلیت را نباید به پای همه آنها گذاشت.
ب : با رؤسای سه قوه
با توجه به سخن اخیر ریاست محترم قوه قضائیه مبنی بر این که: حاضر به شنیدن سخنان منتقدان هستند، این جانب مشفقانه پیشنهادهای خود را به رؤسای سه قوه، که با بعضی از آنها از سال های بسیار طولانی آشنایی دارم، ارائه می دهم:
۱ ـ در وفاداری به قانون اساسی و تامین حقوق حقه مردم که در پیشگاه ملت به قرآن سوگند یاد کرده اید اجازه ندهید بعضی با لباس تزویر و ریا و با ظاهری چاپلوسانه به شما نزدیک باشند، آنها را از خود دور کنید و نیز از نیروهای کارشناس، مخلص وکاردان و همکاران دلسوز و صبور از هر جناح و دسته ای که وفادار به اسلام و قانون اساسی هستند، بهره گیرید و این مردم مظلوم و سرخورده و بی انگیزه را ازمشکلات نجات دهید و ثروت های به غارت رفته این ملت را که متعلق به خود مردم و جوانان و مردان و زنان این مرز و بوم است به کار گیرید. و هرچه زودتر کسانی را که به اموال این ملت دست برده و اختلاس کرده اند مجازات و به مردم معرفی کنید.
۲ ـ مسئولین محترم که در پست های کلیدی قرار گرفته اید، به رضایت این و آن دل خوش نشوید، بلکه فقط رضای خداوند را که همانا جلب رضایت مردم است در دستور کار خود قرار دهید: “رضی الله رضی الناس”.
هرچه زودتر بال محبت و دوستی را به عنوان یک وظیفه شرعی و قانونی درمملکت بگسترانید، راه آشتی با کسانی که صدمه دیده اند را باز کنید و از خانواده هایی که کشته و زخمی داده اند و تقصیری جز شرکت در تظاهرات نداشته اند دلجویی کنید، بگذارید در غم از دست داده خود عزاداری کنند، و اگر امکانات مالی ندارند مساعدت کنید، به مسئولان آن منطقه توصیه کنید در عزای آنان شرکت کنند، دیه کشته شده ها را به خانواده هایشان پرداخت کنید.
۳ ـ افرادی که بازداشت شده و کسی را نکشته اند و یا تخریب اموال عمومی نکرده اند، خصوصا دختران و دانشجویان را سریعا آزاد کنید. شعارهای تندشان را که در اثر خشم های انباشته شده است نادیده بگیرید و به فرموده قرآن خطاب به پیامبر اعظم: “فاعف عنهم و استغفر لهم و شاورهم فی الامر” (آل عمران، آیه ۱۵۹)
۴ ـ لازم است به بعضی وزراء، نمایندگان مجلس و مسئولان امر به معروف، تذکر دهید که شعاری صحبت نکنند و آتش بیار معرکه نشوند و سخن از رحمت و رافت و مدارای با مردم را نصب العین خود قرار دهند تا زمینه های آشتی فراهم شود.
۵ ـ بر صدا و سیما نظارت کنید، دستور دهید آبروی مردم را حفظ نمایند. بفرمایید بودجه صدا و سیما از بیت المال است و باید در خدمت مردم باشد. تذکر دهید اقرارهای بی فایده را پخش نکنند، خصوصا بعض موارد معلوم است که اقرارها به زبان اقرار کننده گذاشته می شود. متاسفانه رفتار صدا و سیما تناقض گونه است، به طوری که از یک سو، جوانان بدحجابی را در برنامه های دل خواه خود به نمایش می گذارد، از سوی دیگر، در مذمت بدحجابی، برنامه تولید و پخش می کند. برای نمونه برای بی اعتبار کردن زنان و دختران معترض، زن برهنه ای را که در کشور دیگری برهنه شده، در سیمای جمهوری اسلامی نشان می دهد. این حرکت زشت یقینا حرام است. آیا یک مومن آگاه به مسائل شرعی در صدا و سیما نبود که جلوی این کار زشت را بگیرد؟ مگر قرآن کریم (سوره نور، آیه ۱۹) به صراحت وعده عذاب دردناک در دنیا و آخرت برای اشاعه فحشا نداده است؟ جالب است که این نمایش آن ها به قدری زشت بوده که خودشان شب بعد، اظهار ندامت کرده اند. آیا صرف پشیمانی کفایت می کند؟ پس چرا مردم اگر خلافی کرده اند و عذرخواهی و اظهار ندامت کنند، از آنها پذیرفتنی نیست و باید مجازات شوند؟ آیا کسانی را که این فحشای ننگین را پخش کرده اند مجازات کرده اید؟
ج : با نیروهای نظامی و انتظامی و امنیتی
از زحمات و فداکاری های شما در دفاع از تمامیت ارضی و ارزش های واقعی و راستین اسلام و انقلاب تقدیر می کنم، اما به هوش باشید که در برابر مردم قرار نگیرید. همواره در گوش خود بخوانید که حقوق شما از بیت المال همین مردم است. پس روزی حلال خود و خانواده تان را مدیون همین ملت و مردم بدانید و تا می توانید برای حفاظت، سلامت و صلابت آنان خصوصا در شرایطی که اعتراضات شان برخاسته از تنگناها، عدم پاسخ گویی مسئولان به سوال ها و خواسته های مردم، نبود آزادی های قانونی، گرانی ها، تورم و بیکاری ها ناشی شده و از کاستی ها و کوتاهی های مدیران ناتوان و وعده های تحقق نایافته بلند پایگان انقلاب است، خود را خاضع و بردبار نگاهدارید.
بدانید در پیشگاه الهی هیچ ماموری معذور نیست و بدانید در پیشگاه قانون و قضاوت ملت، اطاعت از دستورهای فراقانونی توجیه پذیر نمی باشد.
آقایان پلیس و نیروهای عملیاتی و امنیتی؛ اعتراضات از منظر قانون اساسی که پیمان میان ملت و نظام است حق مردم است.
دولت و مسوولان باید به این حق مسلم قانونی و دینی و اخلاقی و عقلانی تن در دهند و می بایست از چهل سال قبل روش مبارزه مدنی را آموزش می دادند که متاسفانه تا به حال کاری صورت نگرفته است. ولی مسوولیت شما ماموران در برابر ملت به قوت خود باقی است و سبب نمی شود شما پاسخگوی آیندگان نباشید.
برادران عزیز، بنابر اخبار موثق، گاهی جوانی را چند نفر از لباس شخصی ها زیر باتوم و لگد گرفته اند، من به باگناه یا بی گناه بودن آن شخص کار ندارم، اگر اینها راست باشد، آیا شرعا و قانونا جایز است بدون اثبات جرم در دادگاه صالحه کسی را کتک زد؟ آیا اگر کسی با فرزندان خود شما این عمل را انجام دهد جایز می دانید؟ قطعا جایز نمی دانید. و نیز بدانید این گونه برخوردها با معترضین ممنوع و حرام است. آگاه باشید به زودی همه شما باید دربرابر این گونه برخوردهای غیر منطقی درمحکمه وجدان خود و محکمه عدل الهی پاسخگو باشید.
آنچه گفتم از روی صدق و صفا و علاقه به شما بود و نیز برداشتی که از اسلام و قانون دارم. رفتار ما در پیشگاه خداوند متعال آشکار است و او در کمین گاه است: “ان ربک لبالمرصاد”.
د : درخواست خیرخواهانه از رهبر انقلاب آیت الله خامنه ای
رهبر معظم انقلاب، پیشنهادهایی حضورتان ارائه می کنم تا به هر نحو که صلاح می دانید دستور دهید به اجرا درآید:
۱ ـ انتقاد مردم از دولت و حاکمیت و گفت و گوی میان آن ها از هر جنسی که باشد به مثابه مسئله خانوادگی است، لذا انتظار داریم با اقدامات عملی و پدرانه، این گفت و گوها به سمت بهتری هدایت شود و دست شما چون چتری فراگیر بر سر همه باشد.
۲ ـ چنان که بارها فرموده اید و بنده نیز بدون واسطه از خود شما شنیده ام، هیچ کس به اندازه شما از اوضاع کشور مطلع نیست، در همین راستا از توطئه های دشمن در پراکنده ساختن اقشار مختلف کشور و شکاف میان مردم و حاکمیت، وقوف کامل دارید و همه جناح های دل سوز را می شناسید، لذا به نظر می رسد که برای جلوگیری از شکاف و نزاع بیشتر “عفو عمومی” و “آشتی ملی” اعلام کنید و با آزادی زندانیان سیاسی و محصوران چند ساله و دستگیر شدگان اخیر، که نقشی در قتل و تخریب نداشته اند، موج تازه ای از امید را در دل ملت ایران زنده گردانید و به صورت عملی، “وحدت ملی” را تحقق بخشید.
۳ ـ اوضاع بسیار بد اقتصادی، که ریشه بسیاری از نافرمانی های کنونی است، اقتضا دارد که دستور فرمایید تا نخبگان و کارشناسان اقتصاد گرد هم آیند و برنامه های کوتاه مدت و بلند مدت برای مهار گرانی های لجام گسیخته و رونق تجارت و اقتصاد، ارائه دهند.
۴ ـ روابط بین الملل، به ویژه با همسایگان، عامل مهمی در ثبات اقتصادی و امنیتی است. تا این روابط بهبود نیابد امنیت و تولید و اقتصاد، پایدار نخواهد بود، لذا به مسئولان سیاست خارجی، توصیه فرمایید که با توجه به اصل “عزت، حکمت و مصلحت” ساز و کارهایی در جهت تنش زدایی ایجاد کنند.
۵ ـ مهاجرت نخبگان، تحصیل کردگان، پزشکان، بازرگانان، هنرمندان و ورزش کاران، بسیار غم انگیز است؛ به طوری که خود آنان نیز با دلی پرخون تن به مهاجرت می دهند. اینان سرمایه های بزرگ این ملت هستند، که در این سرزمین و با امکانات همین مردم، رشد کرده اند، اما متاسفانه دسته دسته کوچ می کنند. با درایتی که از حضرت عالی سراغ داریم، با ایجاد زمینه های لازم، جلوی این سیل مهاجرت را بگیرید. رجاء واثق دارم که اگر این مهم انجام پذیرد موجب بازگشت بسیاری از کسانی خواهد شد که قبلا از کشور مهاجرت نموده اند.
۶ ـ بسیاری از صاحب نظران بر این باورند که با گذشت بیش از سی سال از تصویب قانون اساسی دوم و آشکار شدن ضعف های آن، بازنگری در آن لازم است تا بتوان با تجربیات به دست آمده، هم آهنگی بهتری در مدیریت کشور به وجود آید. تحقق این مهم فقط توسط حضرت عالی امکان پذیر است.
در خاتمه، ضمن محکوم کردن توهین به مقدسات، تجاوز به حریم مردم و اموال ملی، به همه خانواده های داغدار، اعم از مردم و نیروهای انتظامی و امنیتی، تسلیت می گویم و برای درگذشتگان آنان طلب مغفرت می نمایم.
آنچه به عرض رسید از سر خیرخواهی و اصلاح و سامان دهی امور بود و هیچ انگیزه دیگری در آن نیست: “ان ارید الا الاصلاح ما استطعت و ما توفیقی الا بالله، علیه توکلت و الیه انیب”.
حوزه علمیه قم ـ سید اصغر ناظم زاده قمی ۲۰ مهر ۱۴۰۱